- сцюдзёнка
- сцюдзёнка, -і
ж.
абл.
Холодная вода.Лаза распушыцца, лаза асмялее, глядзіш - па калені ў сцюдзёнцы стаіць. Броўка. Сіл нестае, хоць стой, хоць ляж, - дай мне глыток тваёй сцюдзёнкі, Пяндж! Калачынскі. Мой дзед, нябожчык Даніла - хай яму пухам зямля, - бывала, папарыцца, абдасца сцюдзёнкай - і гатоў. Левановіч.
Самабытнае слова: Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні). Менск: Беларуская Энцыклапедыя. Ірына Шкраба. 1994.